همزمان با ۳۰ مهر، روز ملی آگاهی از لکنت زبان، دکتر آرزو محمدپور، کارشناس گفتاردرمانی بیمارستان فوق تخصصی نفت تهران، با تأکید بر تأثیرات هیجانی و اجتماعی لکنت، بر اهمیت مداخله زودهنگام و روش‌های نوین درمانی تأکید کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بهداشت و
درمان صنعت نفت تهران، دکتر آرزو محمدپور، پاتولوژیست گفتار، بلع و صدا، مدرس
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و عضو انجمن اختلالات بلع اروپا، در آستانه روز
ملی آگاهی از لکنت زبان، درباره ماهیت این اختلال و روش‌های مواجهه با آن صحبت
کرد.
دکتر محمدپور با اشاره به شعار جهانی
۲۰۲۵ مبنی بر «جامعه‌ای متنوع از افراد دارای لکنت زبان – مواجهه با چالش‌ها با اتکا به توانمندی‌ها»، تأکید کرد:
«لکنت زبان تنها مکثی در گفتار نیست؛ گاهی مکثی در نگاه ماست. نگاهی که اگر با
آگاهی و همدلی همراه شود، می‌تواند سکوت را به فرصت شنیده‌شدن تبدیل کند.»
وی در تشریح حوزه تخصصی خود گفت:
گفتاردرمانی رشته‌ای گسترده است که به درمان انواع اختلالات گفتار، زبان، بلع،
حنجره، صدا و اختلالات حرکتی صورت می‌پردازد. در این میان، اختلال لکنت یکی از
شایع‌ترین مشکلاتی است که مراجعان را در سنین مختلف درگیر می‌کند. دکتر محمدپور با
اشاره به خدمات‌دهی بخش گفتار درمانی بیمارستان فوق تخصصی نفت تهران افزود: در
بیمارستان نفت تهران، بخش گفتاردرمانی به‌صورت فعال و تخصصی فعالیت می‌کند و در
حال حاضر حدود ۱۰۰ بیمار در هفته، در طیف سنی گسترده، از نوزاد تازه‌متولدشده تا بزرگسال، به‌صورت
بستری و سرپایی ویزیت می‌شوند. این بخش مجهز به فناوری‌های نوین مانند
الکتروتراپی، نوروتراپی و بیوفیدبک است که ترکیب آن‌ها با گفتاردرمانی تخصصی، روند
درمان را به شکل قابل‌توجهی تسریع می‌بخشد.
این آسیب‌شناس گفتار در خصوص ماهیت لکنت
توضیح داد: «لکنت، برخلاف تصور عموم، صرفاً مشکل در بیان نیست؛ بلکه تفاوتی در
هماهنگی سیستم‌های مغزی، حرکتی و هیجانی گفتار است. این اختلال دارای علائم اولیه
(تکرار صداها، کشش کلمات و مکث‌های لحظه‌ای) و علائم ثانویه است. علائم ثانویه که
شامل حرکات اضافی صورت، اجتناب از صحبت، انزوا و افسردگی می‌شود، نشان‌دهنده بروز
لکنت پایدار است و نیازمند مداخله تخصصی جدی است، زیرا بر اعتماد به نفس و روابط
فرد تأثیر مستقیم می‌گذارد.»
دکتر محمدپور با استناد به آمار جهانی،
بیان کرد: «آمارها نشان می‌دهد که ۵ تا ۱۰ درصد کودکان در سنین ۲ تا ۶ سال درجاتی
از لکنت را تجربه می‌کنند که اغلب با رشد طبیعی رفع می‌شود، اما حدود ۲۵ درصد ممکن
است در بزرگسالی نیز نشانه‌ها را حفظ کنند. بنابراین، مداخله زودهنگام و حمایت
خانوادگی نقش کلیدی در پیشگیری از مزمن شدن لکنت دارد. اگر علائم لکنت بیش از سه
هفته ادامه پیدا کند، حتماً باید به‌صورت تخصصی ارزیابی شود.»
کارشناس
بخش گفتاردرمانی بیمارستان در ادامه توصیه‌هایی کلیدی برای اطرافیان افراد دارای لکنت ارائه داد تا محیطی
حمایتی برای این اشخصاص فراهم شود:
1.
صبور باشید: اجازه دهید با سرعت خودش صحبت کند و حرفش را قطع نکنید.
2.
تماس چشمی و زبان بدن مثبت: نشان دهید که به او گوش می‌دهید و حرفش مهم است.
3.
فشار و عجله نداشته باشید: اجبار به سریع‌تر صحبت کردن اضطراب را افزایش می‌دهد.
4.
تمرکز روی پیام: به محتوای گفتار توجه کنید، نه نحوه لکنت.
5.
محیط امن و حمایتی ایجاد کنید: انتقاد یا تمسخر نکنید و موفقیت‌های کوچک را تحسین کنید.
وی با ذکر یک نمونه موفق درمانی، سخنانش
را به پایان رساند: «یکی از مراجعان من از مدیران صنعت نفت بود که ۳۳ سال با لکنت
دست و پنجه نرم می‌کرد و از جلسات رسمی هراس داشت. پس از گذراندن جلسات تخصصی،
ایشان با چشمانی اشک‌آلود و خوشحال به بیمارستان آمد و گفت: “برای اولین بار
توانستم در جلسه‌ای مهم، بدون ترس و مکث صحبت کنم.” این موفقیت‌ها، هدف اصلی ما در
گفتاردرمانی است.»
بیمارستان فوق
تخصصی نفت تهران، همچنان متعهد به ارتقاء کیفیت خدمات تخصصی و پشتیبانی از خانواده
بزرگ صنعت نفت است.
