در گفتگو با دکتر سمیع تشریح شد؛اقدامات سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت در یاری رسانی به حادثه دیدگان زلزله کرمانشاه

این سازمان با پوشش جمعیت 550 هزار نفر، همواره تلاش کرده در زمینه خدمات درمانی و پیشگیری، نقشی سرآمد داشته باشد و الگویی بی نظیر در کشور را از خود به منصه ظهور برساند. آنگونه که دکتر حبیب اله سمیع، مدیر عامل خوشنام و تلاشگر سازمان می گوید: رویکرد سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت، رویکردی پیشگیرانه و سلامت محور است تا درمان نگرانه چرا که نگاه جدی به مقوله سلامت و اجرای برنامه های مرتبط با آن، نقشی مهم و پیشگیرانه در بروز بیماری ها و کاهش هزینه ها ایفا خواهد کرد. او از برنامه های آتی سازمان در همکاری های مشترک با وزارت بهداشت در مواجهه با بیماری های غیر واگیر نیز گفت و از عزم جدی سازمان برای پیگیری این طرح ها سخن گفت. دکتر سمیع در بخشی از گفتگوی خویش از تلاش های سازمان در خدمات رسانی به زلزله زدگان کرمانشاه هم سخن گفت. آنچه در پی می آید، ماحصل این گفتگوست که از نظر خوانندگان گرامی می گذرد.

جناب دکتر، لطفا از آخرین اقدامات سازمان برای رفع برخی مشکلات حاشیه ای که برای سازمان ایجاد شده بود، بفرمایید؟
اگر بخواهم اشاره ای بکنم به اقداماتی که در سال 96 پیگیر بودیم و انجام شده است، بایستی بگویم؛ یکی از مشکلات سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت این بود که شرکتی را که در سال 93 تحویل گرفتیم، از جمله شرکتهایی بود که 5 یا 6 سال متوالی زیان انباشته داشت و طبق قانون 141 تجارت، باید اعلام ورشکستگی می کرد، اما ما ضمن جبران زیان انباشته، از همان پایان سال 93 سود ده شدیم و توانستیم شرایط شرکت را سال به سال بهبود ببخشیم و که هم اکنون در پایان هر سال سهم سهام سود دولت را هم پرداخت می کنیم. نکته ی بعدی، پرونده های مالیاتی شرکت و سازمان است که تقریبا از سال 88 این پرونده باز بوده است و بنده هنوز پیامک هاش را دارم که مکرر از اداره مالیات به ما اخطار داده می شد که برای حل و فصل پرونده مالیاتی حضور بیابید و این از جمله مشکلاتی محسوب می شود که خیلی از شرکت ها با آن مواجه می شوند. بعضی از شرکتهای اصلی ما حساب هایشان توسط اداره دارایی مسدود شده بود که خوشبختانه با پیگیری مکرر همکارانمان در امور مالی و کشاندن قضیه به شواری عالی مالیاتی و شواری عالی حل اختلاف و پیگیری های متعدد، نهایتا توانستیم یک به یک این پرونده ها را مرتفع و نهایی کنیم و هم اکنون تقریبا پرونده ی مالیاتی شرکت به روز است. هم اکنون اداره دارایی در حال بررسی پرونده ی مالیاتی ما در سال 94 است و تمام آن پرونده های قدیمی حل و فصل شده است. سازمان تقریبا چیزی حدود 200 میلیارد تومان بدهی مالیاتی داشت که بخش عمده ای از جرائم را تخفیف گرفتیم و توانستیم فقط اصل مالیات را پرداخت کنیم و در نهایت با اداره ی مالیات و دارایی به توافق برسیم و در خصوص پرونده های قدیمی، بدهی مان را صفر بکنیم. خوشبختانه سازمان به این خاطر شرایط مناسبی دارد و دیگر مشکلی با اداره مالیات در این خصوص نداریم.

یکی از مواردی که سازمان با آن دست به گریبان بوده، موضوع بیمارستان فرسوده فعلی و لزوم جایگزین شدن آن با بیمارستانی جدید است. می خواستم بدانم فرجام زمین واقع در میرداماد که برای احداث بیمارستان و جایگزینی با بیمارستان فعلی خریداری شده بود، به کجا رسید؟
به موضوع خوبی اشاره کردید، از دیگر مواردی که می توانم به آنها اشاره کنم، مربوط به بیمارستان کنونی نفت در تهران است. اصلی ترین بیمارستان سازمان که در حقیقت بیمارستان پشتیبان عملیات نفت است، در شهر تهران واقع می باشد و بیمارستان فوق تخصصی ما محسوب می شود و تقریبا بیشترین امکانات تخصصی و فوق تخصصی را دارد. این بیمارستان با قدمت 60 سال در خیابان سرهنگ سخایی واقع است که از نظر ساختمان فیزیکی و مکانی که در آن قرار گرفته است، شرایط بسیار نامناسبی دارد و ساختمانی کاملا فرسوده است. سال 88 سعی شده بود که این ساختمان با بیمارستانی در خیابان میرداماد جایگزین شود و در همان سال طی یک مبایعه نامه، زمینی را از شهرداری خریده بودند ولی بعد ستاد اجرایی فرمان امام (ره) ادعا کرده بود که شهرداری مال غیر را فروخته است و زمین متعلق به آنها است، ضمن اینکه ما هم 16.5 میلیارد تومان به شهرداری بابت خرید این زمین طی یک مزایده ی رسمی که در واقع شهرداری در روزنامه اعلام کرده بود؛ پرداخت کرده بودیم و نهایتا این مبایعه نامه، به همین شکل باقی مانده بود تا اینکه از همان سال 93 که مسئولیت سازمان را بر عهده گرفتم، پیگیر این قضیه شدم و اعتراضمان را به دادگاه دادیم و با پیگیری هایی که صورت گرفت و حمایت مقام عالی وزارت نفت، حکم دادگاه اولیه و تجدید نظر به نفع سازمان صادر شد. بعد از آن در پایان سال 94 به هیات مدیره نفت رفتیم و مصوبه ای را از هیات مدیره نفت گرفتیم تا بیمارستان را در منطقه ی میرداماد ظرف مدت 4 سال بسازیم. هیات مدیره نفت به شرط اخذ سند به نام سازمان و با اعتبار 360 میلیارد تومان مصوبه را به ما داد. منتها ستاد اجرایی فرمان حضرت امام باز هم دست بردار نبودند و کار را در قوه ی قضائیه به اعمال قانون ماده 18 کشاندند و پیگیری کردند که همچنان ما مالک زمین هستیم که باز هم جا دارد تشکر کنم از جناب مهندس زنگنه و نامه ای که برای آیت الله آملی لاریجانی، رئیس محترم قوه قضائیه تهیه و ارسال کردند و با ارایه مستندات و رایزنی هایی که انجام شد، این نامه موثر واقع شد و رئیس محترم قوه قضائیه اعمال ماده ی 18 نکردند و حق را به سازمان دادند. بعد از این اتفاقات که فکر می کنم در 3 ماه گذشته بود، به دفترخانه رفتیم و نماینده دادگاه آمد و امضا کرد و بنچاق به نام سازمان صادر شد که بعد از گرفتن بنچاق به منظور صادر شدن سند به دنبال کارهای قانونی دیگر رفتیم که هم اکنون درگیر کارهای قانونی این زمین هستیم، زیرا این زمین 3 پلاک تفکیکی دارد که باید یک پلاک تجمیعی و یک سند تک برگ تهیه نمائیم.
بر این اساس، طی جلسه ای که با شهردار منطقه 3 جناب آقای دکتر سلیمی داشتیم، خواهش کردیم فعلا به ما مجوز صدور نقشه و طراحی اولیه را بدهند که ما کار را آغازکنیم زیرا ساختمان کوچکی داخل زمین وجود دارد که برای تخریب احتیاج به مجوز دارد تا ازاین 6 ماه زمان مان استفاده کنیم. به ایشان گفتم که حاضر هستیم تعهد بدهیم که ظرف مدت 6 ماه آینده سند تک برگ بگیریم و هر وقت سند گرفتیم، شما پروانه صدور ساختمان را بدهید و پروانه ی ساختمان را منوط کردیم به اینکه حتما سند را گرفته باشیم. جلسه ی موفقی بود و ایشان هم دستورات لازم را به معاون شهرسازی و نوسازی شان دادند که همکاری لازم را انجام دهند. شهردار منطقه 3 گفتند: شما اگر می خواستید پارکینگ یا مجتمع تجاری و ... بسازید، هیچ گونه مجوزی داده نمی شد اما چون مرکز درمانی و بیمارستان است و جنبه ی عام المنفعه دارد و خصوصی نمی باشد، مجوز را صادر می کنیم. با توجه به توضیحاتی که بنده در مورد بیمارستان فعلی نفت به ایشان دادم و ایشان را قانع کردم. به ایشان گفتم: «ببینید! در یک سال گذشته چند مورد آتش سوزی در صنایع نفتی در کشور داشتیم، چندتا در پتروشیمی ها، در خطوط لوله، رگ سفید در منطقه ی گچساران و چند مورد در پالایشگاه ها و ... که همیشه موارد مختلف سوختگی داریم. بخش سوختگی ما که همان بخش جراحی ما است و در طبقه ی ششم بیمارستان فعلی نفت واقع است و جزء الزامات بخش سوختگی این است که باید آب گرم وجود داشته باشد اما طبقه ی ششم ما آب گرم ندارد و اگر بخواهیم سیستم آب و لوله کشی ساختمان فعلی را اصلاح کنیم با توجه به فرسودگی که وجود دارد باید کل آن را عوض کنیم و همین وضعیت را هم در برق و فیبر نوری و IT داریم. یعنی تمام بخش های بیمارستان فعلی همین شرایط را دارد و به طور خلاصه بیان کنم مانند یک پیکان دهه ی 48 می باشد!
البته چون بالاخره وقتی استارت بیمارستان میرداماد زده شود، ممکن است حداقل 5 سال زمان احتیاج داشته باشد به هر حال برای رفع مشکل بیماران و رفاه آنها مجبور هستیم که یکسری اقدامات را در بیمارستان فعلی انجام دهیم. فرض کنید پلی کلینیک تخصصی که بیماران از آسانسورش استفاده می کنند آسانسور خریداری کردیم تا آسانسور را تعویض کنیم و تا 5 سالی که قرار است از مرکز فعلی بهره برداری شود، دچار مشکل نشود ولی اگر موفق بشویم چنین کاری را برای وزارت نفت و همکارانمان در خانواده ی بزرگ نفت انجام دهیم یک اثر ماندگار خواهد بود که سالهای سال همکاران ما از این مرکز چه شاغل یا بازنشسته و خانوده های محترمشان بهره مند خواهند شد.

پس با این اوضاع، دیگر زمین میرداماد معارض ندارد؟
خوشبختانه خیر و حراست نفت هم اکنون کلید را تحویل گرفته است و زمین در اختیار ما است و معارض نداریم و پیروز این میدان سخت در این چند سال شدیم.

ویژگی های زمین میرداماد چگونه است و طراحی ساخت آن چگونه خواهد بود؟  
مقرر شده که این بیمارستان طبق مجوزی که ما از وزارت بهداشت، شواری اقتصاد و هیئت مدیره نفت گرفتیم جایگزین بیمارستان فعلی ساخته شود و قطعا دو بیمارستان نخواهیم داشت. بیمارستان فعلی بسته می شود و بیمارستان میرداماد دایر خواهد شد و بیمارستان میرداماد در حد و قواره ی همین بیمارستان خواهد بود. ما مصوبه ی مان 300 تا 350  تختخواب است ولی باتوجه به بحثی که در جلسه ی شورای معاونین داشتیم و نظری که مقام عالی وزارت روی این قضیه داشتند تعداد تخت ها را به 200 تا 250 تختخواب تقلیل می دهیم و با همین ظرفیت ها و شرایط فعلی نفت و با امکانات مدرن و به روز خواهد بود.
مکان بیمارستان هم در میرداماد است و در کنار آن پارکی وجود دارد و بیمارستان به فضای سبز آن پارک مشرف است و چشم انداز مناسبی را برای بیماران خواهد داشت. باتوجه به موقعیتی که زمین دارد از یک طرف دسترسی به اتوبان مدرس مهیا است و از سوی دیگر به بزرگراه حقانی و از طرفی به بلوار میرداماد دسترسی دارد و شرایط و جایگاه مناسبی دارد و طی صحبتهایی که با شهردار منطقه 3 داشتیم، یک زیر گذر هم در اتوبان حقانی برای بیمارستان احداث می کنیم. یک پارکینگ طبقاتی در همان سمت بیمارستان در حال ساخت است که شرایط خوبی را برای عبور و مرور بیماران و گذر آمبولانس ها فراهم می کند که در واقع یک گذرگاه اختصاصی محسوب می شود. برای بیمارستان پیش بینی های اولیه شده است و امیدوارم در آنجا بتوانیم یک مرکز مدرن با امکانات بروز را برای صنعت نفت مهیا کنیم.

گویا در گذشته هم تلاش هایی شده بود که زمین میرداماد را احیا کنند اما نتوانسته بودند؟
بله همینطور است. با توجه به قدمت بیمارستان فعلی و شرایط سخت مراجعین برای مراجعه به مرکز فعلی، احداث این بیمارستان جزو ضرورت ها است، حتی در دوره ی مدیریت قبل هم در زمان جناب آقای قاسمی، وزیر سابق نفت هم تلاش هایی در این خصوص شده بود منتها آنها دیگر از این زمین میرداماد قطع امید کرده بودند و دنبال این بودند که بیمارستان فرهیختگان را در پونک برای صنعت نفت خردیداری کنند. صحبت هایی هم در این مورد شده بود که دانشگاه آزاد قیمت 650 میلیارد تومان را داده بود که هزینه ی گزافی بود و ارزش کارشناسی آنجا بیش از 250 تا300 میلیارد تومان نبود و این مسئله باعث شده بود که به نتیجه نرسیده بود. 

جناب دکتر، یکی از سیاستهای سازمان، شناسایی و پیشگیری از بیماری ها بوده تا نگاه درمان نگرانه. همیشه جنابعالی اعتقاد داشته اید، سلامت مقدم بر درمان است. به اعتقاد بنده، این مهم در کاهش هزینه ها هم موثر است. اخیرا شما تفاهم نامه ای هم با مرکزتحقیقات بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت منعقد کردید. آیا این مهم در ادامه ی همان سیاست است. دقیقا هدف شما از انعقاد این تفاهم نامه چیست؟
ببینید! کشورهای حوزه ی اسکاندیناوی مثل فنلاند و نروژ و سوئد و دانمارک سلامت محور هستند و در بخش بهداشت و درمان و در حوزه ی پیشگیری، بسیار کار کرده اند و تمام توانشان را روی پیشگیری گذاشته اند. با توجه به اشاره ای که در خصوص کاهش هزینه کردید، باید بگویم که مقدم بر کاهش هزینه، سلامت خود فرد در اولویت است و آن چیزی که بیشتر از پول و شاید هزینه ارزشمند است، سلامت خود فرد است و آن مقوله ای که سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت حافظ و مدافعش است، سلامت کارکنان صنعت نفت است، نه درمان صنعت نفت.
ما باید اول این را جزو استراتژی های اصلی مان بگنجانیم که هدفمان تامین سلامت است، حالا برای اینکه این موضوع را قدری باز تر کنم یک مثال می زنم. به عنوان مثال؛ فردی در سن 30 سالگی قند یا فشار خون یا چربی خونش بالاست و توجهی به آن نمی کند، چون علامتی ندارد. ویژگی بیماری های غیر واگیر بی علامت بودن آن است. برخی از این بیماری های غیر واگیر در سن 60 سالگی ناگهان با درد قفسه ی سینه نمایان می شود و فرد یا دچار سکته ی قلبی می شود و یا هنگامی که به بیمارستان مراجعه می کند، متوجه می شود که سه تا از رگ هاش بسته شده است و باید عمل جراحی روی وی صورت گیرد. البته درست است که این فرد بعد از عمل به ظاهر سالم شده است، اما این فرد هیچ وقت به شرایط مطلوب اولیه اش برگشت نخواهد کرد و به قول معروف مانند یک چینی بند زده است! بنابراین وقتی می گویم سلامت فرد برای ما مهم است و اگر مشکل این فرد را در سن 30 سالگی کشف می کردیم و درمانش می کردیم، این فرد اصلا به شرایطی نمی رسید که نیاز به پیوند رگ یا «بای پس» و نیاز به استند گزاری در رگ های قلب داشته باشد. بنابراین سلامت این فرد را در جوانی اش تضمین کرده بودیم. خیلی مهم است که ما دنبال سلامت خانواده ی نفت باشیم نه صرفا مسائل درمانی آنها؛ این رسالت اصلی سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت است و مهمتر از بخش درمانی محسوب می شود. حوزه ی پزشکی خانواده و طب صنعتی هم دقیقا همین کار را می کند و با غربالگری های سالیانه ای که انجام می دهیم و با معاینات دوره ای و فراخوان هایی، افرادی را شناسایی می کنیم که به اصطلاح همین فاکتور ها و ریزفاکتورهای خطرناکی که مولد بیماری های غیر واگیر را دارند، مانند بیماری های قلبی و قند و فشار خون و خیلی از بیماری های دیگر. می دانید که یکی از علتهای بیماری سرطان، چاقی و اضافه وزن است. در نتیجه این مسائل را زودتر از موعد کشف می کنیم و با دادن یک الگوی تغذیه ی صحیح و فعالیت بدنی مستمر سلامتی فرد را تضمین می کنیم.
الگوی تغذیه ای مناسب و فعالیت بدنی مستمر دو پایه ی اساسی حفظ سلامتی افراد است که ما حاضریم آن را ارایه دهیم. امسال هم اعلام آمادگی کرده ایم که با HSE وزارت نفت، امور ورزش و روابط کار و مددکاری، اقدامات خود را در سلامت افراد به اجرا بگذاریم. در حقیقت این چهار رکن کنار هم نشسته اند و تدوین کرده اند که هر فردی در صنعت نفت باید شناسنامه ی ورزشی داشته باشد و ما حاضر هستیم در پایان معاینات دوره ای مان، برای هر فرد، نسخه ورزشی و نسخه ی تغذیه برای بیمار بپیچیم، زیرا حتما نباید نسخه ی دارویی به افراد بدهیم. بر این اساس، در قالب همکاری هایی که با مشاوران تغذیه و مشاوران ورزشی انجام می دهیم، مشخص  کنیم برای فردی در سن 60 سال با جنس مذکر و وزن مشخص، چه ورزشی و چه شرایطی مناسب است. برای هر کسی هم هر ورزشی مناسب نیست. شاید گاها دیده باشید که یک فرد در سن 50 سال با اضافه وزن چهار جلسه به فوتبال سالنی در یک زمین سفت و سخت غیر چمن می رود و بعد تاندون پا یا رباط اش پاره و یا دچار آسیب دیسک می شود و از همان فعالیت روزانه ی پیاده روی اش هم باز می ماند. اگر روز اول کسی راهنمایی اش می کرد که شما با این سن و با این وزن، فوتبال سالنی برایتان مناسب نیست، به این سرنوشت دچار نمی شد که حتی نتواند کارهای روزه مره اش را هم انجام بدهد.
بنابراین مهم است که ما افراد را راهنمایی درستی بکنیم تا بتوانند دو رکن اصلی الگوی تغذیه ی مناسب و فعالیت بدنی مستمر را داشته باشند. در این زمینه ها با وزارت بهداشت هم همکاری می کنیم. جلسه ای هم که اخیرا با سرکار خانم عبداللهی، مدیر کل امور تغذیه وزارت بهداشت داشتیم، ما را راهنمایی هایی کردند و پروتکل هایی را دادند که بتوانیم این مهم را در واحدهای ستادی و اجرایی و همچنین واحدهای عملیاتی و در قسمت رستوران ها اجرایی کنیم.
از دیگر بخش هایی که سازمان طی یک سال اخیر به آن ورود کرده است، در حوزه ی پیشگیری دندان است. وقتی می گوییم ترمیم دندان یک بخشی از آن شامل هزینه می شود، اگر دندان را در مرحله ی یک سطحی ترمیم نکنید و بگذارید هنگامی که درد گرفت و به عصب دندان رسید، نیاز به عصب کشی دارد و هنگامی که این جریان اتفاق بیفتد، پالمب دندان را به طور کامل خارج می کنند و این دندان تبدیل به یک بافت مرده می شود که هر کدام از این ها هزینه ی جداگانه ای دارد و این دندان مرده چون یک بافت است و عمر زیادی نخواهد داشت و در نهایت می شکند و باید ایمپلنت جای آن گذاشته شود که بخشی از آن هزینه های مالی است و بخش دیگر سلامت فرد است، چون یک دندان پوسیده که در دهان یک فرد است، عامل بسیاری از بیماری های گوارشی است. امروزه ثابت شده یکی از علل بیماری های معده که فرد در سن 50 سالگی می گیرد، دندان پوسیده ای بوده است که فرد در سن 20 تا 30 سالگی همراه داشته است. پس یک بخش عمده منهای مسائل مالی، سلامت خود فرد است. بنابراین در کار دندانپزشکی، اگر شما به بیمارستان نفت تهران مراجعه کنید، یک قسمتی به نام بخش پیشگیری دندانپزشکی افتتاح شده است و اگر از خیابان سرهنگ سخائی ورود کنید، دارای 5 یونیت دندانپزشکی است که این بخش صرفا کار پیشگیری انجام می دهد و فراخوان انجام می دهد، همان کاری که در کشورهای نروژ و سوئد و فنلاند انجام می شود. این کار را از بچه ها شروع کردیم و بعد آرام آرام به سنین بالاتر خدمات ارائه می دهیم. به بچه ها نحوه ی صحیح مسواک زدن و نخ کشیدن را آموزش می دهیم و بعد هم کارهای پیشگیرانه مثل فیشورسیلندر تراپی و فلوراید تراپی را آموزش می دهیم. سپس معاینه می شوند و دندان ها از همان ابتدای پوسیدگی اگر باشد کشف و ترمیم می شوند و نمی گذاریم کار به عصب کشی برسد. هم اکنون در بعضی از مراکز ما که کار بخوبی اجرا شده است، مانند منطقه ی شمال شرق (مشهد) با وجود اینکه یک سال از این طرح بیشتر نمی گذرد اما متخصصین عصب کشی ما در حال بیکار شدن هستند و آثار مثبت طرح را از الان داریم مشاهده می کنیم و چقدر ارزشمند است که یک دندان را برای فردی بتوانید بیشتر حفظ بکنید و در کنارش سلامت این فرد را هم تضمین بکنید.
تفاهم نامه ای هم که با وزارت بهداشت شده است برای گرفتن این الگو ها است. بحثی که با وزارت بهداشت داریم می گویند که شما نسبت به مجموعه ی 80 میلیون نفری کشور، یک مجموعه ی بسته و کوچک هستید که در واقع وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، متولی سلامت این جمعیت در کشور است. در کنارش ما یک جمعیت کوچک هستیم که جمعیت شاغل و بازنشسته به همراه خانواده هایشان 550 هزار نفر هستند. از طرفی باتوجه به اینکه اکثر این جمعیت هم برای گرفتن امکانات پزشکی به خود ما مراجعه می کنند و کمتر از بخش های خصوصی دیگر استفاده می کنند در نتیجه خیلی از این طرح ها در سازمان قابل اجرا است. لذا الگوهایی که وزارت بهداشت در اختیار ما قرار می دهد، عنوان می کند که شما می توانید این الگوها را اجرا کنید و پایلوت کشوری برای وزارت بهداشت باشید. نهایتا نشان می دهد که آن چیزی که دغدغه و نگرانی سازمان بهداشت و درمان است، سلامت کارکنان است و اجازه ندهیم که فرد بیمار شود که بدنبال درمانش باشیم، همان طور که در بحث درمان هم گفتم ما بدنبال بهبود شرایط هستم که با بیمارستان جدید محقق خواهد شد.
در حوزه ی صرفه جویی در هزینه ها، سازمان اقدامات خوبی را در سالهای اخیر انجام داده است. لطفا در این مورد توضیح بفرمایید؟        
آن چیزی که سر فصل اول بودجه مان است مثل همه ی سازمان ها و شرکت های دیگر بحث حقوق  و دستمزد است که برای آن هم تمهیداتی داشتیم و کارهایی کردیم که یک مرحله ی آن تولید صورت حساب است که ما مراکزمان را مثل یک بیزینس یونیت ببینیم و مشاهده کنیم در قبال خدمتی که تولید می کند چه میزان بودجه می گیرد و باید این دو یک همخوانی با هم داشته باشند. بیمارستان نفت تهران باید در مقابل خدمتی که ارائه می دهد بودجه جذب کند و به این شکل بحث پرداخت به همکاران رسمی و غیررسمی را توانستیم مدیریت کنیم. همچنین بین واحد های مختلف و قسمت های مختلف مقایسه ای انجام دادیم، حتی در مناطق عملیاتی دو قسمتی که شبیه هم بودند، فرض بفرمائید منطقه ی امیدیه با منطقه ی گچساران تقریبا در شرایط برابر که هر دو دارای بیمارستان با شرایط مستقیم و غیر مستقیم شبیه هم هستند میزان حقوق و دستمزد ها مشخص است. میزان خدمت تولیدی را بسنجیم و در نهایت این را ببریم به سمت کار آمد شدن تا اینکه می رسیم به آن بخش هزینه های زائد در بخش حقوق و دستمزد و ... .
اقدام دیگری که در این بخش انجام شده است، بحث سامانه ی EP"" است که نفت به دنبال اجرایی کردن آن است و ما هم  پیگیری می کنیم که بتوانیم سامانه ی الکترونیکی کالا را اجرایی بکنیم. البته اجرایی کردن این سامانه در بهداشت و درمان مشکلاتی دارد چون این سامانه خاص بهداشت و درمان نوشته نشده است و بیشتر برای نفت و بخش صنعتی است که داریم مشکلاتش را برطرف می کنیم تا آن اتاق شیشه ای و شفافیت بودجه ای مدنظرمان را به مرحله اجرا بگذاریم. خوشبختانه دولت هم به دنبال اتاق شیشه ای و بودجه بر مبنای عملکرد است و در بحث بودجه امسال هم جناب آقای دکتر نوبخت در مجلس فرمودند که ما می خواهیم بودجه ها را از قالب سنتی در بیاوریم و حالت عملکردی به آنها بدهیم که این موضوع خیلی برای من جالب بود، چرا که این بحثی است که ما در سازمان از دوسال قبل شروع کرده ایم و مکرر در جلساتمان با روسای مناطق مطرح کرده ایم که از این به بعد بودجه ی عملکردی خواهیم داد.
یک بحث دیگری داریم که آن هم در مناطق عملیاتی است. چون ما در مناطق عملیاتی نقش استندبای برای نفت داریم و به طبع ممکن است خدمت آنچنانی تولید نشود، ولی ما تکلیف حضور داریم و باید حضور داشته باشیم به لحاظ ضرورتی که صنعت نفت ایجاب می کند. به طور مثال، ممکن است که یک ایستگاه آتش نشانی در طول سال حتی یک بار هم فراخوان نداشته باشد ولی آیا می توانیم بگوییم چون فراخوان نشده است در آن ایستگاه را ببندیم؟! بر این اساس، این ایستگاه باید حضور داشته باشد برای اینکه گاهی ممکن است خسارتهای جبران ناپذیری پیش بیاید که می تواند این واحد عملیاتی مانع آن شود. نقش بهداشت و درمان در مناطق عملیاتی هم به همین شکل است. در جزیره ی خارگ، امیدیه و آغاجاری، گچساران، سرخس، عسلویه و خیلی از مناطق عملیاتی دیگر از جمله پارس جنوبی و میدان آزادگان، در بخش های عملیاتی ایستگاه های تقویت گاز، ایستگاه های خطوط لوله و مخابرات، مراکز سلامت کار و مراکز پزشکیاری به تناسب جمعیت عملیاتی مشغول کار، یک واحد های استند بای در این مراکز داریم. ما اینجاها برای اینکه تولید به خدمت خودمان را بتوانیم به شکل یک استیل و عدد و رقمی خاصی بیان کنیم در قالب بسته ی خدمتی این را ارزیابی می کنیم و در قالب بسته ی خدمتی هزینه هایش کاملا تعریف شده است.
بر این اساس، 60 یا 70 درصد بودجه ی ما صرف حقوق و دستمزد می شود که در این بخش توانستیم این صرفه جویی ها را انجام بدهیم. بعد از حقوق و دستمزد، دارو در اولویت قرار دارد و این دومین عنصر هزینه ای ما است که بیشترین هزینه را در طول سال صرفش می کنیم. برای اینکه باز هم بتوانیم صرفه جویی کنیم، سالی که به فرموده ی مقام معظم رهبری؛ اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال است، باید بتوانیم در راستای اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی، صرفه جویی قابل توجهی در این حوزه داشته باشیم. به این خاطر به سمت خرید متمرکز دارو رفتیم. در عین حالی که ما می خواهیم اختیار مناطق را از آنها نگیریم، یعنی آن سیاست تمرکز گرایی را نداشته باشیم و تصمیم با خود منطقه باشد ولی پول را متمرکز ما پرداخت کنیم و قرارداد را هم متمرکز ما ببندیم. بر این اساس، با 5 شرکت دارویی اصلی که شرکتهای پخش کننده ی اصلی دارو در سطح کشور هستند قرارداد بستیم و به لحاظ اینکه داریم خرید را متمرکز از آنها انجام می دهیم و با میزان بالا از این شرکتها خرید می کنیم، حداکثر تخفیف را از آنها گرفتیم و اتفاقی هم برای مناطق ما نیفتاد و آنها در خواست شان را می دهند کماکان تصمیم با خودشان است. به عنوان مثال بهداشت و درمان صنعت نفت آبادان اعلام می کند که من 5 هزار تا آموکسی سیلین لازم دارم و برگه ی درخواست خودش را آماده می کند و به شرکت مربوطه می فرستد و آن شرکت هم در همان محل تحویلش می دهد، فقط ارتباط مالی بین این ها قطع شده است و پرداخت دارو و هزینه ی آن متمرکز انجام می شود و علاوه بر اینکه زمینه های فساد را از بین می برد، به ما کمک کرده است تا بتوانیم تخفیف های زیادی را از شرکتهای دارویی بگیریم و امسال علی رغم تورم 15 تا 20 درصدی که در بخش دارو داشتیم، ولی هزینه های دارویی ما مختصری نسبت به سال 94 کاهش نشان می داد. ما در سال 95 چیزی حدود 140 میلیارد تومان هزینه ی دارو پرداخت کردیم. این جریان را در حوزه ی مصرف هم گسترش دادیم و بنا داریم از طریق برگزاری مناقصه نسبت به خرید تجهیزات مصرفی اصلی پر مصرف اقدام نماییم. مانند سرنگ و باند و آنژیوکت و پنج قلم پرمصرف و همین طور مواد ضد عفونی کننده که در قالب برگزاری مناقصه به صورت تجمیع خریداری کنیم و شرکتهایی که برنده ی مناقصه می شوند بتوانیم تخفیف های بسیار خوبی را از آن ها بگیریم و این در کاهش هزینه های سازمان به ما کمک می کند. این هم اقدامی بوده است که در حوزه ی مصرف دنبال می کنیم و امیدوارم که مانند دارو اجرایی شود.

متاسفانه شاهد حوادث ناگواری در کشور بودیم. زلزله کرمانشاه از جمله حوادث تلخی بود که به وقوع پیوست و جان بسیاری از هموطنانمان را گرفت. می خواستم بدانم اقدامات سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت در کمک به سانحه دیدگان چه بوده است؟
بله. درست می فرمایید. اخیرا کشور ما دچار حادثه ی زلزله است و در استانهای کرمانشاه و سر پل ذهاب تا کرمان و آذربایجان که همه درگیر این مشکل هستند و تخریبهایی که به وجود آمده است و جانباختگان و مصدومانی که بر جای گذاشته است.  در این خصوص چند توصیه داریم؛ اگر می بینیم که در منازلمان تابلویی در یک وضعیت نامناسبی نصب شده است یا بالای تختخواب بچه دارای شرایط نامناسبی است، این ها را جابجا کنیم، زیرا همین ها می تواند در یک شرایط نامناسب منجر به آسیب جدی یا ضربه ی مغزی شود و همین طور کارهایی را که مردم در مواجهه با زلزله ی احتمالی انجام بدهند آموزش بدهیم. این ها مسائلی است که سازمان روی آنها کار می کند. همچنین باید اشاره کنم به تلاش های سازمان در مورد زلزله کرمانشاه که اکیپ بهداشت و درمان سر پل ذهاب در منطقه به صورت پررنگ حضور یافتند و آماده شدند و با هلال احمر به مردم آسیب دیده خدمت رسانی کرده و مصدومان را برای انتقال به بیمارستان کمک کردند. ما سعی کردیم بیشترین کمک را در حوزه ی توان مان داشته باشیم. در اینجا جا دارد تشکر ویژه ای داشته باشم از آقای دکتر امینی. ایشان که از نمایندگان ادوار مجلس و نماینده سابق کرمانشاه هستند و مشاور بنده در امور بیمارستان ها و رئیس امور ایثارگران سازمان هستند، تلاش های باارزشی برای رفع نیازهای زلزله زدگان کرمانشاه انجام دادند. دکتر امینی به لحاظ اینکه خودشان اهل آن منطقه هستند، از همان روزهای اول به همراه دکتر یاوری، قائم مقام مدیریت سلامت و دکتر منصوری، رئیس بهداشت و درمان غرب کشور به کرمانشاه رفتند و به یاری زلزله زدگان شتافتند که جا دارد از همه این دوستان در بخش های مختلف تشکر کنم. خود آقای دکتر امینی برای تامین و تجویز دارو از طریق سازمان ستاد مدیریت بحران در غرب کشور تلاش های زیادی کردند. ایشان بر نحوه جمع آوری کمک های مردمی نظارت ویژه داشته و شخصا نیازمندی های زلزله زدگان را رصد می کردند که ببینند به چه چیزهایی احتیاج دارند. بر این اساس، برای اسکان برخی خانواده ها که خیلی نیازمند بودند، چند کانکس تهیه شد و قرار است چند کانکس دیگر برای ایجاد مدرسه برای دانش آموزان تهیه و ارسال شود.
از وقتی که در اختیار دانش نفت قرار دادید، کمال تشکر را دارم.