جانباز یعنی صبر/گزارش تصویری از ملاقاتی عارفانه و عاشقانه با جانبازان قطع نخاعی

از همان لحظه اول ملاقات حسی نا آشنا بر همگان احاطه شده بود از نگاهشان می توانست این سوال را متوجه شد که من و تو چه می‌دانیم که جانباز قطع نخاع یعنی چه؟!  دیدار با این اسطوره های صبر و مقاومت  عجب لحظاتی را رقم میزند، لحظه هایی که قلم و تصویر از توصیف آن عاجز است ؛ هنوز برعهدی که بسته بودند وفادار بودند و آرزویشان این بود که در مسیر زندگی قدمی جز حق بر ندارند . جملات کلیشه ایی و تعارف ها که تمام شد به یکی شان گفتیم مدیون شما ایثارگران هستیم، لبخندی زد  و گفت : هیچ دینی بر ما ندارید با حضورتان ما را مدیون خود ساختید، گفت مگر نماز می خوانید کسی را مدیون خود می دانید؟ جهاد از فروع دین است. وظیفه شرعی و دینی بود پس کسی دینی بر ما ندارد.میخواستم بگویم که وزنه‌ی این ایثار از آن ایثاری که اسمش شهادت است، سنگین‌تر است؛ به خاطر رنجهایش، به خاطر مشکلاتش اما لبخند رضایتش مهری بود بر لبم !
بغض، اشک و لبخند توام باهم نشان از  ضعفی بود در برابر  اراده این پولاد مردان تاریخ جنگ !مردانی از جنس  صبر و  اسطوره ای از جنس  مقاومت ، فرد دیگری خوابیده بر تخت با چشمانی نافذ پذیرا ما بود و نفوذ کلامش همچون ابیات شعری عارفانه ما را از دنیا و متعلقاتش خارج ساخت. یکی دیگر که با لبخندی دلنشین و گرم استقبال کرد و گفت: از اینکه ما را از یاد نبردید قدردان هستیم، این هدیه الهی است و شکر خدا که در جامعه کنونی با قدم و قلم جهاد می کنید  و ما را امیدوار و شاد می کنید. یکی از آنها با رنگ روی بوم طرح های روح نواز می زد و با تبسمی هنرمندانه  از حضورمان استقبال کرد. یکی دیگر شعر و لطیفه و طنز چاشنی صحبت‌هایش بود.از خاطراتشان پرسیدم و از حال و روزشان؛ عجیب که هیچ اعتراضی نداشتند در این وانفسای روزگار، راضی بودند و شاکر! رضایتشان تلنگری بود! هرچه گوشمان را تیز کردیم تا گله و شکایتی بشنویم اما جز جملات زیبا و دلنشین که بوی  ایثار ، صبر ، مقاومت بود و  مهمترین و  بزرگترین درس چیزی نبود جالب که دغدغه این روزهایشان جوانان، وضعیت کار و معیشت بود. در پایان باید اشاره کنم که در این دیدار  مدیرعامل سازمان، رییس امور ایثارگران ستاد و جمعی از روسای ستاد و بهداشت و درمان صنعت نفت تهران حضور داشتند ؛ با یکایک این جانبازان گرانقدر ملاقاتی داشتند.

نفیسه هوشیار