خدمات رسانی بهداشت و درمان منطقه آغاجاری زیر ذره بین مسؤولیت اجتماعی

آن سوی دیگر، پزشکان و پرستاران هستند؛ آنها که برای ارائه بهترین خدمات درمانی و مراقبتی به مراجعان، شب و روز خود را به هم می دوزند. اینجا بیمارستان نفت شهید ایرانپور امیدیه است؛ بیمارستانی در حوزه عملیاتی بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری که 16هزار نفر جمعیت را زیر پوشش دارد و همسو با مسؤولیت های اجتماعی به بومیان منطقه نیز خدمات درمانی ارائه می کند. خبرنگار «مشعل» در گفت وگو با کارکنان آن به تشریح فعالیت های این بیمارستان به عنوان یکی از زیرمجموعه های مهم بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری و دیگر بخش های این حوزه درمانی پرداخته است.سفر در روزهای پایانی اسفندماه از آن نظر که چه زود دیر می شود و باید به کارها شتاب داد، بسیار متفاوت است. مقصد، بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری و ثبت دست نوشته ای از فعالیت های این مجموعه است.

صبح نسبتا سردی است؛ از مهرآباد تا فرودگاه اهواز، حدود یک ساعت زمان می برد. غول آهنین، آماده برخاستن است و طولی نمی کشد که چرخ های آن از آسفالت سرد باند جدا می شوند و لحظاتی بعد، آسمان است و آبی آن. «چاشتی» مختصر می شود چاشنی برای گذر بخشی از زمان پرواز این راه یک ساعته و کمی بعد صدای میهماندار... «مسافرین گرامی دقایقی دیگر در فرودگاه اهواز به زمین خواهیم نشست.» هنگام پیاده شدن، مشام پر می شود از بوی بنزین هواپیما، گریزی نیست و باید این دم را فرو برد.

باید به امیدیه بروم، جایی که بیمارستان شهید ایرانپور در این شهر افزون بر کارکنان و خانواده های صنعت نفت، به مردم بومی آن نیز خدمات رسانی می کند؛ بیمارستانی که با نوساز شدنش در سال 1396 خدمات بیشتری را به مراجعانش ارائه می دهد.

در این موقع از سال، هوای جنوب، بسیار مطبوع است، بویژه آن که بهار و نوروز را پیش رو دارد. به جاده که می زنی، نسیم خنکی از پنجره مرکبی که راه می پیماید، نوازشت می کند؛ چند نفس عمیق و همه را یکجا به ریه می ریزی، تازه می شوی، تازه از هوایی که تازه است.
راه طولانی نیست؛ دیری نمی پاید که مرکب راه، مقابل در ورودی ساختمان بیمارستان شهید ایرانپور متوقف می شود. استقبال، تعارفات معمول، صرف فنجانی چای و توضیحات ابتدایی برای ورود به بخش های مختلف این بیمارستان، می شود مقدمه شروع کار اصلی.
بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری، افزون بر بیمارستان شهید ایرانپور که جمعیت 16 هزار نفری از کارکنان و خانواده های آنها را زیرپوشش دارد، دو پایگاه پزشک خانواده «امام رضا (ع)»، «میانکوه» و 9 درمانگاه عملیاتی  را هم در که مسیرهای دور و نزدیک قرار دارند، پوشش می دهد. نزدیک ترین درمانگاه عملیاتی به آن، «NGL 1000» است که در20 کیلو متری از شهر امیدیه قرار دارد و دورترین آن هم درمانگاه «تنگ پیرزال» است که در 292 کیلومتری این شهر واقع شده  و به مردم این منطقه خدمات درمانی می دهد.

اورژانس؛ خط اول درمان

نقطه شروع کار از بیمارستان ایرانپور است؛ بیمارستانی با بخش های مختلف که هریک خدمات مربوط به خود را ارائه می کنند؛ معمولا اورژانس، شلوغ ترین بخش بیمارستان هاست که شهید ایرانپور هم از این قاعده مستثنا نیست. نکته مهم در این خصوص این است که 90 درصد مراجعه کنندگان به این بخش را غیرشرکتی ها تشکیل می دهند و این، همان عمل به مسؤولیت اجتماعی و تحقق بخشی آن است که صنعت نفت همواره به دیده تکلیف، به آن نگریسته است.

ساعت از10صبح گذشته و اورژانس بیمارستان کمی شلوغ است. یکی تصادفی و دست شکسته است که از فشار درد، به خود می پیچد. دیگری به واسطه مسمومیت احتمالی و افت فشار، سرم لازم شده است. سوی دیگر این بیمارستان، پزشکان و پرستارانی هستند که می کوشند به مراجعان رسیدگی کنند و از آلامشان بکاهند و در صورت نیاز به بخش های تخصصی ارجاع داده شوند.

مسؤولیت این بخش را علیرضا صداقتی به عهده دارد؛ هرچند که سابقه کاری اش کم است. اهل کاشان است و قبل از ورود به بیمارستان شهید ایرانپور، هرگز به مناطق عملیاتی نرفته بود. ابتدا به صورت سرباز پزشک به این منطقه آمده و بعد جذب بیمارستان شهید ایرانپور امیدیه شده است.

او از اورژانس به عنوان خط اول درمان یاد می کند و می گوید: بیشتر جمعیت ساکن در شهرستان امیدیه و شهرهای اطراف، از جوانان هستند که این امر باعث افزایش تصادفات جاده ای می شود و به دلیل همکاری با اورژانس 115، بیشتر تصادفی ها به این بیمارستان منتقل می شوند.

به گفته صداقتی، منطقه خوزستان تخت های بیمارستانی کم با مراجعه کنندگان زیاد دارد و با کمبود کادر درمان روبه روست، همین امر باعث سختی در کار می شود. از مسؤولان می خواهم که توجه بیشتری به منطقه داشته باشند و نگاهشان را تغییر دهند.

کمبود نیروی انسانی

بخش دیگر بیمارستان شهید ایرانپور، دفتر پرستاری است؛ جایی که هماهنگی ها برای خدمات رسانی بهتر به بیماران در آنجا انجام می شود. منیژه شیرعلی که مسؤولیت اداره این بخش را عهده دار است، می گوید: نشستی با محوریت انجام ماموریت ها در سال 1403 برگزار شد که امیدوارم با تلاش همکارانم، خدمات خوبی به مراجعه کنندگان این بیمارستان ارائه دهیم.

منیژه شیرعلی که 26 سال سابقه کار در حوزه درمان دارد، متولد شهرستان امیدیه است. درباره فعالیت های دفتر پرستاری توضیحاتی می دهد: پس از معاینه بیمار از سوی پزشک، این پرستار است که باید طبق دستور پزشک، مراقبت های لازم را انجام دهد.

وی ادامه می دهد: پرستاری، حرفه ای است سخت که شب و روز نمی شناسد؛ باید به آن علاقه مند بود و به آن عشق داشت؛ کاری است که چون با افراد و روحیات متفاوت روبه روست، صبر و شکیبایی زیادی را می طلبد.

شیرعلی اشاره ای هم به مشکلات این حرفه دارد و می گوید: یکی از مهم ترین مواردی که با آن رو به رو هستیم، کمبود نیروی انسانی است. هم اکنون در بخش های بیمارستان به ازای هر12 بیمار، یک پرستار انجام وظیفه می کند؛ زمانی که شرایطی برای اعزام بیمار پیش آید، به دلیل کمبود نیرو نمی توان پرستاری را به همراه بیمار اعزام کرد. استفاده از مرخصی که حقی برای همه همکارانم است نیز از دیگر چالش هاست. پرستاران درمانگاه های مناطق عملیاتی از آنجا که نیروی جایگزینی نیست، خیلی نمی توانند از این امتیاز استفاده کنند؛ این موضوع در روحیه کاری آنها اثرگذار است؛ اما با این وجود، هیچ گاه از انجام وظایف خود پا پس نکشیده اند.

وی که در مدت 26سال کار در حوزه بهداشت و درمان با تلخی ها و شیرینی های زیادی روبه رو بوده، با کندوکاوی در بایگانی ذهنش، به خاطره ای می رسد که پس از گذشت سال ها هنوز آن را از یاد نبرده است؛ خاطره ای از اهدای خون که اهدای زندگی است.

شیرعلی با مکثی کوتاه در این جست وجوی ذهنی که به دورانی خیلی دور بازمی گردد، می گوید: در سال های نخست کاری ام، پسربچه ای را به بیمارستان آوردند که شرایط خوبی نداشت و باید فورا عمل می شد. گروه خونی آن پسربچه O منفی بود و نیاز بود که بسرعت به او خون داده شود. از آنجا که گروه خونی من هم O منفی است، برای اهدا داوطلب شدم. با اینکه از این موضوع سال ها می گذرد؛ اما آن را فراموش نکرده ام و حس خوبی به آنچه انجام داده ام، دارم.
 
تقویم آموزش پرستاری

پرستاران، پزشکان و حتی کادر غیردرمان نیازمند به روز کردن اطلاعات خود هستند تا بتوانند خدمات بهتری به بیماران ارائه دهند، بنابراین لازم است هر سال دوره های آموزشی مرتبط برگزار شود و آنها نیز این دوره ها را بگذرانند.

شهناز ملک زاده، سوپروایزر آموزشی پرستاری بیمارستان شهید ایرانپور با 22 سال سابقه کار در این باره می گوید: دو ماه پایانی هر سال، نیازسنجی آموزشی برای همه واحدهای درمانی و غیردرمانی بیمارستان انجام می شود. بر پایه این نیازسنجی و مشخص شدن اولویت ها، تقویم آموزشی تدوین و در طول سال به آن عمل می شود. دوره های آموزشی، مرتبط با سمت سازمانی افراد برگزار می شود و البته برخی دوره ها نیز صرفا ویژه جمعیت زیرپوشش است. هدف از برگزاری این دوره های آموزشی، ارتقای سطح آموزش و توانمندسازی کادر درمان و غیردرمان است.

ملک زاده به دوره های آموزشی برگزار شده در سال گذشته اشاره و تصریح می کند: در10ماه سال قبل، 78 دوره آموزشی برای نیروهای شاغل در بیمارستان شهید ایرانپور امیدیه برگزار شد. همچنین دوره های آموزشی هم به دانش آموزان اختصاص داشت که با سرفصل های مدیریت استرس، نوجوانی، بلوغ و استفاده از فضای مجازی برگزار شد. این دوره های آموزشی، همچنان برای دانش آموزان و خانواده های آنها برگزار می شود.

 فرهنگ سازی در ماندگاری پزشکان

درکلینیک های تخصصی بیمارستان شهید ایرانپور، فضایی دیگر حاکم است و مثل «اورژانس» به رسیدگی های آنی و فوری نیاز ندارند. تعدادی روی صندلی نشسته و برخی هم ایستاده اند تا نوبت معاینه شان شود.

در این کلینیک های تخصصی، 24پزشک متخصص و پنج پزشک فوق تخصص حضور دارند. آزاده شمسایی که مسؤولیت کلینیک های تخصصی بیمارستان شهید ایرانپور امیدیه را با 22سال سابقه کار به عهده دارد، می گوید: کم برخورداری از رفاه اجتماعی موجب شده است با مشکل «مهاجرت» پزشک یا حتی پرستار روبه رو باشیم. ماندگار کردن این افراد سخت شده و کمبود برخی زیرساخت ها آن را سخت تر کرده است. برای خدمت رسانی بهتر به مردم منطقه لازم است فکری شود تا «ماندگاری» پزشکان نیز افزایش یابد. هتلینگ، حق آنکال24ساعته و مواردی از این دست می تواند انگیزه های خوبی باشد.

شمسایی با توضیحاتی درباره این بخش اظهار می کند: در 6 ماهه نخست سال گذشته 39هزار نفر و در سه ماهه سوم نیز حدود 22 هزار نفر در کلینیک های مختلف این بیمارستان پذیرش شده اند.

از آنجا که این بیمارستان برای خدمت رسانی تمام تخصص ها را ندارد، به همین دلیل در صورت نیاز بیمار به برخی پزشکان متخصص، به دیگر مراکز درمانی مانند بیمارستان بزرگ نفت اهواز انتقال داده می شوند که در صورت تایید کمیسیون پزشکی، همه هزینه های درمانی و هتلینگ برای اقامت به عهده بیمارستان خواهد بود.

تخصیص بودجه بیشتر برای خرید تجهیزات

تجهیزات بیمارستانی، عامل مهمی است که پزشکان با بهره گیری مناسب از آنها می توانند خدمت رسانی بهتری به بیماران داشته باشند.بیمارستان شهید ایرانپور و پزشکان آن نیز از این قاعده مستثنا نیستند. برخی تجهیزات این بیمارستان قدیمی به نظر می رسد و برخی نیز بتازگی خریداری و به خدمت گرفته شده اند.تهیه و تامین تجهیزات پزشکی و روزآمد کردن آنها، نیازمند فردی است امین و متخصص در این حوزه که طاهره حسینی، مسؤولیت این بخش را به عهده دارد.

حسینی، قبل از ورود به بیمارستان شهید ایرانپور امیدیه به مدت 9سال با دانشگاه علوم پزشکی همکاری داشته و پنج سال است که در این بیمارستان فعالیت می کند. در این مدت توانسته با همکاری سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت، تجهیزات بسیار خوبی خریداری کند. بیمارستان شهید ایرانپور «مرجع» بیمارستانی به شمار می رود، از این رو برای ارائه خدمات تخصصی در بخش های مختلف آن (اتاق عمل، ارتوپدی،چشم، ارولوژی و...) باید تجهیزات مناسب و روزآمد در اختیار داشت.

 به گفته او، با توجه به اینکه تشخیص در درمان بسیار مهم است، تجهیزات مورد نیاز در زمینه خون شناسی خریداری شده که می تواند در تشخیص زودهنگام انواع سرطان از آنها استفاده کرد. در بخش های عمومی و کلینیک های تخصصی نیز خریدهایی انجام شده مثل دستگاه سی تی اسکن که سال گذشته برای ارائه بهتر خدمات درمانی و جلوگیری از اعزام مراجعه کنندگان خریداری و نصب شده است.

از حسینی درباره اولویت بندی خرید تجهیزات مورد نیاز بیمارستان می پرسم که در پاسخ می گوید: به این دلیل که بودجه سالانه بیمارستان محدود است، در این زمینه باید اولویت بندی هایی را در نظر گرفت. بیشتر تجهیزات مربوط به اتاق عمل است و در آزمایشگاه، ایمونولوژی و طب صنعتی نیز کالاهایی در دستور خرید قرار دارد. در برنامه عملیاتی سال 1403 نیز اولویت هایی با هدف ارتقا بخشی خدمات مشخص شده است.

هر کاری، سختی های خودش را دارد؛ این جمله حسینی است که در ادامه آن می گوید: تامین تجهیزات بیمارستانی بسیار سخت است؛ بودجه ای که سالانه برای خرید تجهیزات در نظر گرفته می شود، جوابگو نیست و انتظار می رود به این موضوع بخصوص با در نظر گرفتن محرومیت منطقه، توجه بیشتری شود و بودجه بیشتری برای خرید تجهیزات به این بیمارستان اختصاص یابد.

مراجعه 120 نفر در هر نوبت

بجز مسؤولان بیمارستان شهید ایرانپور، برخی کارکنان نیز حرف هایی برای گفتن دارند؛ مثل امید لرکی که در بخش پذیرش مشغول به کار است .پشت گیشه ای نشسته و بی وقفه پاسخ مردم و کارکنان را می دهد. شمار مراجعه کنندگان برای نوبت گیری زیاد است و خیلی نمی توان وقت زیادی را برای گفت وگو با او قائل شد.وی می گوید: کمبود نیرو، موضوع مشترک همه بخش هاست و در بخش پذیرش نیز این مهم با توجه به حجم مراجعه کنندگان قابل مشاهده است.
لرکی ادامه می دهد: تعداد مراجعه کنندگان با توجه به استخدام های جدید موضوع بندهای «د» و «و» افزایش یافته است، به طوری که در هر نوبت کاری نزدیک به 120 نفر مراجعه کننده داریم. در این بخش از آنجا که با افراد و روحیات متفاوتی روبه رو هستیم، استرس کار هم بالاست. باید در نهایت احترام، تکریم ارباب رجوع را بجا آورد و با سعه صدر پاسخگوی او بود.

رضایت اهالی بومی از خدمات رسانی

ضمن گفت وگوی کوتاه با لرکی (پذیرش اورژانس) الیاس آغاجاری با چهره ای نگران با عجله به پذیرش مراجعه می کند. خواهرش را به دلیل افت شدید فشار با اورژانس 115 آورده و می خواهد که به او رسیدگی و خدمات درمانی اش زودتر شروع شود.
کمی که آرام و مطمئن می شود خطری خواهرش را تهدید نمی کند، در پاسخ به این سوال که از خدمات درمانی که دریافت می کند، چقدر رضایت دارد، می گوید: من بومی منطقه هستم و خود و خانواده ام خدمات خوبی از این بیمارستان دریافت کرده ایم.
روژان 4 ساله، یکی دیگر از بیماران مراجعه کننده به پذیرش اورژانس بیمارستان شهید ایرانپور است. مادر روژان می گوید: دخترم مشکل تنفسی دارد و مرتب دچار آلرژی می شود و سرفه های خشکی هم دارد؛ امیدوارم با معاینه پزشک و درمانی که او تجویز می کند، حالش بهتر شود.بخش دیالیز از جمله بخش هایی است که بیماران بستری شده در این بخش شرایطی ویژه دارند. این بخش سال 1386 با سه تخت دایر و در بازسازی انجام شده، تعداد آنها به 4 عدد افزایش یافته است.حسن مالکی با 32سال سابقه کار، مسؤولیت این بخش را به عهده دارد.وی می گوید: دیالیز، بخشی است که امکان عفونی شدن در آن بالاست. به همین دلیل باید خیلی مراقب باشیم. نکته ای که وجود دارد، مربوط به دریافت «حق عفونی» می شود. از آنجا که به طور مستقیم با خون افراد سروکار داریم و احتمال عفونی شدن هم کم نیست، امتیاز حق عفونی به دلیل ماهیت کار، برایمان لحاظ می شد؛ اما مدتی است که در نظر گرفته نمی شود و امیدواریم تجدیدنظر شود.
او درباره تلخی ها و شیرینی های کارش می گوید: با توجه به اینکه تعداد مراجعه کنندگان به این بخش محدود است و افراد دیالیزی نیز مراجعه طولانی مدتی به این بخش دارند، یک نوع دوستی میان ما و بیماران شکل می گیرد، به طوری که وقتی یکی از آنها را از دست می دهیم، تا مدت ها دچار افسردگی می شویم.
گل انبر شکاری 72ساله ساکن شهرستان امیدیه از جمله بیماران مراجعه کننده به بخش دیالیز است. با اینکه درگیر دیالیز است؛ اما در چهره اش آرامش خاصی موج می زند؛ گل انبربا لهجه ای شیرین از بیماری اش می گوید: مدت ها کم کاری کلیه داشتم و یک سال است که هر دو آنها را از دست داده ام. حال باید دیالیز کنم و این کار هم باید دو بار در هفته انجام شود.

14 هزار نفر زیر پوشش درمانگاه های خانواده

با خداحافظی از گل انبر شکاری، کار در بیمارستان شهید ایرانپور نیز تمام می شود. مقصد بعدی، درمانگاه امام رضا (ع) است که به ظاهر فاصله چندانی هم با این بیمارستان ندارد. ساعت از 13گذشته، گرما هم غالب شده و دیگر خبری از نسیم صبحگاهی و خنکای آن نیست.درمانگاه امام رضا (ع) هم زیرمجموعه بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری است که در ساختمانی کوچک تر از بیمارستان شهید ایرانپور و با امکاناتی محدودتر از آن، خدمات درمانی اولیه را به مراجعان ارائه می دهد. این درمانگاه نیز مراجعان خود را دارد؛ نفتی و غیرنفتی، فرقی نمی کند.سیدمحمود فاطمی که مسؤول پزشک خانواده بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری است، از فعالیت های این درمانگاه و درمانگاه میانکوه می گوید و تاکید می کند: نزدیک به 12 هزار و 500 نفر جمعیت تحت پوشش درمانگاه امام رضا (ع) و یکهزار و 500 نفر نیز تحت پوشش درمانگاه میانکوه است. در این درمانگاه ها به تمام کسانی که به صورت فصلی در این منطقه زندگی می کنند و همچنین بازنشستگان، خدمات ارائه می شود.
به گفته او، زمانی که خانواده ها را برای آزمایش های دوره ای فرا می خوانیم، افراد 6 تا 18ساله به دلیل تحصیل و حضور در مدرسه امکان مراجعه ندارند، به همین دلیل در تابستان پذیرش می شوند و در صورت داشتن مشکلات تغذیه ای به مشاوران مربوطه معرفی می شوند. بنا بر مشاهدات، بیشترین فراوانی بیماری در افراد به چاقی و افزایش وزن مربوط می شود.فاطمی با بیان اینکه کلینیک زنان و زایمان را نیز به منظور دسترسی بهتر مراجعه کنندگان در درمانگاه های خانواده، فعال کرده ایم، می گوید: بهتر است این درمانگاه ها شامل بخش های بیشتری مانند آزمایشگاه باشند تا بتوان خدمات کامل تری را ارائه دهیم.او ادامه می دهد: برای درمانگاه میانکوه به دلیل بعد مسافت و تعداد کم افراد تحت پوشش، پرستار را موظف به خون گیری کردیم تا نمونه خون را در جعبه مخصوص حمل خون (کلدباکس) به آزمایشگاه بیمارستان ارسال کند؛ اما برای درمانگاه امام رضا (ع) به دلیل حجم بالای افراد تحت پوشش، این کار امکانپذیر نیست.
فاطمی درباره بیماری های خاص منطقه آغاجاری نیز می گوید: با توجه به آلودگی هوا و گردوغبار، بیماری های تنفسی مزمن در این منطقه زیاد و با آلرژی های پوستی، تنفسی و... همراه است. بیماری شایع دیگر، بیماری اسکلتی عضلانی است که بیشتر در افراد شاغل وجود دارد.

1000 NGL و 4 کارخانه

گستره فعالیت بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری به کمی دورتر از امیدیه و به مناطق عملیاتی هم رسیده است؛ درمانگاه 1000 NGL زیرمجموعه ای است از آن. درمانگاهی با بنایی قدیمی و درب های فلزی که زیر آفتاب خوزستان، تفتیده شده اند. تقریبا غالب مناطق عملیاتی این گونه هستند.دیوارها، عایق بندی نیستند و به همین دلیل اگر عملیاتی خارج از این بنای قدیمی انجام شود، صدا که به نوعی آلودگی صوتی محسوب می شود، براحتی قابل شنیدن است. این درمانگاه که در یکی از اتاق های کارخانه 1000 NGL واقع شده است، یک پزشک و یک پرستار دارد و یک دستگاه آمبولانس نیز در اختیار است تا در مواقع لزوم خدمت رسانی کند. این مرکز درمانی، افزون بر 1000 NGL ، کارخانه های ان جی ال پازنان، تفکیک و بازگردانی را با مجموع جمعیتی نزدیک به دو هزار نفر زیرپوشش دارد.
پزشک درمانگاه کارخانه 1000 NGL قاسم رمضانی است که 6 سال سابقه طبابت دارد. او از یاسوج آمده و به صورت اقماری در این منطقه عملیاتی کار می کند . درمانگاه 1000 NGL ، در اتاقی خلاصه شده که او از کم و کیف فعالیت در این درمانگاه و خدمات رسانی می گوید: بیشتر افرادی که به این درمانگاه مراجعه می کنند، مشکلاتی مرتبط با کار خود دارند. مشکلاتی مثل گازگرفتگی به واسطه استنشاق هوای محیطی که در آن کار می کنند، تصادف یا طب صنعتی نیز بخش دیگری از مراجعان را تشکیل می دهد.
او درباره سختی های کارش می گوید: از نظر امکانات، مشکل جدی نداریم، اما فاصله از بیمارستان تا محل کار و امکانات رفاهی محلی که زندگی می کنیم، مواردی هستند که نیازمند توجه است؛ البته ساختمانی که در آن مستقر هستیم، عایق مناسبی ندارد و صداهای اطراف براحتی شنیده می شود.رمضانی ادامه می دهد: از ابتدا در جریان کامل مشکلات و سختی های کار بوده ام؛ با کار در چنین منطقه ای مشکل ندارم و با روحیات من سازگاری دارد؛ اما اقماری بودنم مشکل ساز شده است. زمانی که به خانه می روم، برای فرزند یک و نیم ساله ام بیگانه هستم و ساعت ها زمان می برد تا یخ بیگانگی بشکند و مرا به یاد آورد. جان کلامش، دوری از خانواده و نگرانی از آینده فرزندش است.وقت بازگشت به امیدیه است. در برگشت به محل اقامت، خدمات ارزنده بهداشت و درمان صنعت نفت آغاجاری را یکبار دیگر در ذهن مرورمی کنم. «کمبود نیرو، بودجه بیشتر برای خرید تجهیزات، مرخصی که شاید برخی نتوانند بخوبی ازآن استفاده کنند، در صورتی که به آن نیاز دارند، حق عفونی و...»، اینها مواردی هستند که در ذهنم رژه می روند و انتظار این است که مسؤول و متولی آنها از آن «سان» ببیند.